ขับพล หมายถึง ก. ยกทัพ, เคลื่อนกองทัพเข้าโจมตีข้าศึก.
ก. ร้องเป็นทํานอง เช่น ขับกล่อม ขับเสภา.ขับซอ (ถิ่น)ก. ร้องเพลงโดยมีดนตรีประกอบ เช่น ขับซอยอยศอ้างฦๅลูกกษัตริย์เจ้าช้าง ชื่นแท้ใครเทียมเทียบนา. (ลอ).
น. การเล่นดนตรีอย่างหนึ่ง มีคนเล่น ๓ คนด้วยกัน คนหนึ่งขับร้องลํานํา คนหนึ่งสีซอ ๓ สายประสานเสียง คนหนึ่งไกวบัณเฑาะว์ให้จังหวะ; ชื่อคําประพันธ์ชนิดหนึ่ง ใช้โคลงกับกาพย์สุรางคนางค์สลับกัน.
[-บันเดาะ] น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
ก. ร้องเพลง.
[ไข] น. ความสิ้นไป, เขตอายุของคนที่นิยมกันว่าสูงสุด เรียกว่าอายุขัย. (ป. ขย; ส. กฺษย).
(ถิ่น; กลอน) น. สะพาน.
น. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ.